Het geluid van de aarde (2)

 Laagfrequent geluid voel je eerder dan je het hoort. Zoals  bij naderend onweer. Geluid bestaat uit trillingen. Alles trilt. En natuurlijk maakt de aarde geluid, net als bomen of de bladzijden die je omslaat. Lotte Geeven ging van jongsaf op zoek naar de kern. Zo werd haar aarde van overzichtelijk en plat tot reusachtig en raadselachtig.

 Zou je door een gat te boren aan de andere kant kunnen uit­komen? Wat zou er binnenin zitten? En welk geluid kwam daar vandaan? Na twee bezoeken aan de geleerden in Windischeschenbach wist ze dat een antwoord ergens tussen poëzie, kunst en muziek moest liggen.

 Haar project trok aandacht. De hoorbaar gemaakte laagfrequente opnamen werden opeens overal ter wereld door dj's in hun mixages gebruikt, er werd over geschreven in China, Japan, Frankrijk, waar niet. De Duitsers werden gebeld door de wer­eld­pers over de merkwaar­dige vrouw en haar geluid: 'Zijn dit de spoken van de aarde?'

 Er moet wel een raadsel zijn in het midden van de aardb­ol, zegt Lotte. Als dat er niet was zou die aarde toch weer plat wor­den? Als kind al bouwde ze tunnels en probeerde onze tegenvoeters in China te bereiken tot ze op grondwater stuit­te. Ze begon diepe boorgaten op te sporen. Toen legde ze contact met de Duitse Aar­donderzoekers en hun diepste gat.

 Wat hoor je nu eigenlijk op haar laagfr­e­quente speakers? Liefst houdt ze het raadsel intact. Ze bouwde een insta­llatie van audioschuim dat het geluid visueel uitbeeldt, ze kocht een oude Russische seis­mograaf die het grafisch weer­geeft. Waarbij een foto van het Duitse wetensc­happelijke team dat haar hielp.

 Maar ze wil meer. Liefst een superdiep gat in een grote metropool, dat als een reuzenluidspreker de geluiden van diep onder ons de lucht in blaast. Kosten 5 mil­joen euro. Het diepste gat, de hoogste hemel, ze keren altijd weer in poëzie, in dromen. Lotte wil het gat naar de mensen bren­gen, zegt ze. Het contact met wat je niet weet.

 

Tags: