Toen ik eens een radiogesprek had met Judith Herzberg over een bundel die Dagrest heette, vroeg ik wat een dagrest was. 'Dat komt van Freud,' zei ze, en keek me vorsend aan. 'Als ik straks ga slapen en van jou droom ben jij een dagrest.'
In het boekje '111 Hopla's' met haar beste korte gedichten, dat net uit is, staan wat dagresten. Kort en goed is een zegswijze. Eens heeft Yasunari Kawabata zijn korte schetsen handpalmverhalen gedoopt. Ze zijn onder meer te vinden in zijn bundel 'Nagels in de ochtend'.
De Hopla's zijn directer, soms schoppen onder de tafel. Wat maakt Herzbergs kort zo goed? Ik lees gewoonlijk met het mes van 'wat kan weg' in de aanslag. Vaak het hele gedicht. Bij Herzbergs Hopla's denk ik dat nooit. En, zonderling, ook het omgekeerde 'en toen' denk ik nooit. Alleen pats en dan nogeens pats, klaar.
BRIEVEN
Wij wisten niet, toen wij die lange brieven schreven
op papier, dat wij de laatsten waren
die nog op die manier van elkaar hielden
met langzaam overdachte woorden
die we meenden.
Van Judith Herzberg is ook de regel 'Leven is wat ze vroeger deden'. Een gedachte die met de generaties mee beweegt. Omdat er goddank steeds nieuw vroeger komt.