Gods boomhut
dinsdag 17 maart 2015 - 11:20
Tussen hemel en aarde, onzichtbaar en onbereikbaar als je eenmaal je touwladder had opgehaald. Bezield van deze droom bouwden we onze boomhut in het toen nog afgesloten en door boswachters - die hun fiets door hun hond lieten voorttrekken - bewaakte Haagse landgoed Meer en Bos.
Maar de herfst kwam, de bladeren vielen en daar lag onze schuilplaats, open en bloot in het zicht. In dat verste deel van het bos - aan de andere kant van de Laan van Meerdervoort - werd nu ook gebouwd. De trainingsbaan voor politiehonden verdween. Eerst verrees een school, daarna, op de plaats van onze boomhut, een houten katholieke noodkerk. Later schreef ik Gerard Reve hierover, in een van m'n brieven naar Schiedam:
Amsterdam, 9 maart 1992
Beste Gerard,
(...) In een naburig klein bos is in die tijd een houten R.K. noodkerk gebouwd. Op een bord er bij stond 'H. Pastoor van Ars'.
We zijn er eens binnengedrongen door een kuil in het zand naast de betonnen fundering te graven en van daar uit een tunnel. Zo kwam je onder de vloer, en via een luik in de kerk zelf. Daar was niet veel. We hebben er wat kaarsen gepikt en die daar onder de vloer opgebrand.
Een wat oudere jongen liet ons toen zijn geslachtsdeel zien, en bracht het tot erectie. Het vriendje dat hem moest bijlichten morste daar in zijn opwinding gloeiend kaarsvet op. (...)
En nu lees ik gisteren dat in het definitieve RK-kerkje dat daar verrees Reve's vrienden Teiger en Woelrat een steen uit Greonterp willen laten inmetselen. Waarom juist daar? Dat hangt amen met hun bekering. Maar van mijn Haagse tijd heb ik ze toch nooit verteld. Ondoorgrondelijkheden.
RSS