Fernand Khnopff (2)
donderdag 02 januari 2014 - 22:27
De Brusselse expositie bracht me Khnopff, die voor mij meer dan wie ook daar in de Kunstberg het Fin de siècle belichaamt. Letterlijk, door zijn zus te schilderen als een gestalte uit een droom. En Brugge, waar hij z'n jeugd doorbracht, stad van mist, stilstaand water, stilstaande tijd..
Hij, bewonderaar van Baudelaire, schrijft: 'Ons leven ligt in het verleden, ons verlangen in de toekomst, er is geen heden.'
Het dubbelschilderij 'Geheim - Weerspiegeling' (1902) laat een vrouw zien die een masker aanraakt dat erg op haar lijkt. Dit moet zijn zuster Marguerite zijn. Aan beiden valt de forse kin op, een familietrekje. Beneden spiegelt de doodstille gracht van het Sint Jans hospitaal. Meer spiegeling dan werkelijkheid.
Het vrouwelijk ideaal van Khnopff wordt in 1894 door een vriend beschreven als: 'Een onpeilbare sfinx, zeer hautain, van tegen de dertig. Ze is gewend de raadselen of ondeugden van de wereld te peilen maar, als onbewogen rechter bewaart ze een gewijd en streng stilzwijgen. Ze is lang en een beetje mager, heeft een correcte neus, strenge ogen, een afwijzende of misprijzende mond.. Al haar gebaren zijn waardig, berekend
RSS