Eten met Hergé

 Nog een paar tussenshots van de tekenaar naast het borstbeeld van Kuifje in zijn werkkamer en een rondgang door de studio aan de voorkant, waar de mooie, parelgrijze vrouw pagina's inkleurde en dan de kleine man die niets deed dan nauwkeurig verkleinde auto's en vliegtuigen. 'Je ziet, alles moet kloppen,' zei Hergé. Om ons heen bewoog bedrijvig zijn secretaris baron Baudouin van den Brande de Reet.

 En toen langs de vitrine met Kuifje attributen - ach het vaandel van de harmonie van Molensloot - dan met de met lift naar beneden en de straat op naar links. De eerste linksaf en toen, vrijwel tegenover het achteruitzicht van de studio... Dit was het bijzondere eethuis dus. Voor mij een doodgewone Chinees, met rode, ronde lampen en slordig gefiguurzaagde Chinese motieven in zwart en goud. Zoals je er in Amsterdam toen nog tientallen had. Maar ik moest doen of het voor mij ook heel bijzonder was.

 Hergé kwam hier vaker omdat het hem deed denken aan zijn Chinese vriend Tsjang die ik vast nog wist uit De Blauwe Lotus. Het totaal onbijzondere interieur kreeg ook alle aandacht.

 'Het spoorwegincident van Moekden' wist ik nog van de colleges van Leonard C.Biegel, het begin van de Japans-Chinese oorlog. Tsjang komt meermalen terug in de Kuifje-boeken. 'Ik moet hem schrijven,' zei Hergé nog.   

 ps. De film die we maakten staat nog steeds op internet.