Erik Lindners sensuele zee
zaterdag 03 februari 2018 - 16:39
Werd geboren in Den Haag en weet van de zee. Het eerste deel van zijn nieuwe bundel 'Zog' (zuiging) is een waterstudie zoals ik er nooit een las. Pas na van jongsaf jaren waterstaren raak je zo vertrouwd met de bewegingen van branding, golfslag en tij als Lindner.
Al lezend hoorde en voelde ik de bewegingen van het zeewater. Ik stak mijn vingers in zand en water en proefde. Erik kan zo goed de sensuele beweging en van opdringen terugtrekken beschrijven, die steeds weer voorspelbaar lijken maar het nooit zijn. De volgende golf komt altijd eerder of later. Wat in de verte komt aanrollen kan zomaar ineen zijgen. Eens ben ik bijna in zee verdronken. De trek, het zog. Er zijn meer elementen in 'Zog'. Nu eerst het zeewater:
'Boortorens onder de zon
strandpalen die afdalen naar de branding
er staat een mannetje op het eind van de zee
die zijn armen als elektriciteitskabels uitstrekt
teruglopend water onder nieuwe golven
terugglijdend schuim dat opnieuw wordt voortgestuwd
stortstenen met vierkante gaten erin
hoeken in de golven
teruglopend water, meertjes achter zandplaten
geulen tussen geribbeld opgedroogd zand
algen op de steiger, netslierten als spinrag
een smalle ijzeren ladder geklonken in hout
mosselbanken op palen
een golf komt op me af
trekt zand met zich mee terug’
RSS