Een mooi meisje van vijftig, de schilderes Isabelle, gespeeld door Juliette Binoche. Al zie je haar niet meer dan een enkele streek op een groot doek zetten. Met kunst houdt ze zich niet bezig, eerder met het aflopen van vernissages.
Ze houdt van seks, en omgekeerd zijn er steeds weer mannen, die iets in haar zien, onder haar lijden zelfs. Ook seks met een aperte klootzak kan haar opwinden.
Is ze dan zoekende? Nee, ze laat het eerder over zich komen in de Parijse wereld van kunst en theater. Ook zij heeft een vermogen om in mannen iets te zien, voor zo lang als het duurt. Maar al haar relaties lopen stuk. Er ontbreekt iets.
De film eindigt met een bezoek - vol vertrouwen - aan een oplichter van een toekomstvoorspellende therapeut, gespeeld door Gerard Depardieu. Zonder twijfel haar volgende minnaar. Binnen in haar schijnt een stralend licht, predikt hij. Ze gelooft het, maar vast niet voor lang.
De onontkoombare clou van de film 'Un beau soleil interieur': achter dat mooie koppie zit eigenlijk niet veel, al haalt ze zich van alles in haar hoofd en staan de tranen haar menigmaal in de ogen.