D.Hooijers familie

 Tante Karin was mijn liefste tante, misschien juist omdat ze geen 'echte' tante' was. Ze leerde me tekenen, maar vooral praten 'over alles', hoewel ik pas veertien was.

 Familiebanden kunnen knellen, daarom kennen verhalen tussenvormen van aan elkaar verknocht zijn, veel, zoniet alles met elkaar delen, maar toch niet bloedverwant zijn. Hoe de neefjes, oom Donald, oma Duck en oom Dagobert samenhangen blijft eeuwig onduidelijk.  

 Familie zonder verplichtingen, dat lucht op. D. (Kitty) Hooijer (1939-2013) blinkt er in uit. In al haar boeken komen talrijke personages voor wier levens innig 'familiaal' vervlochten zijn.

 Als je met haar praatte was je voor je het wist 'familie' en vertelde honderduit over je intiemste zaken. We hadden het ook over onze ziekenhuiservaringen. Zo was ik een tante Kitty rijk, die geen echte tante was. Haar laatste roman Berichten van een zakenman lees ik zodoende als een familiekroniek. Willem is ziek en drinkt. Hij zal sterven, denkt hij. Peter begeleidt hem naar het ziekenhuis. Daar zit een neuroloog die hem een vragenlijst geeft.

 'De vragen kosten hem moeite, hij zweet, hij stuurt me uit op alcohol maar in de ziekenhuiswinkel is veel te koop maar dat niet.    

 'Hoe bent u gevaren met onze vragen?' vraagt de dokter na drie kwartier. 'Bent u het eens met mijn voorstel voor de medicatie?'

 'Mijn verstand is weg en ik mis het opeens.'

Tags: