De kooi van Frank Halmans

 Huizengekte is wat Frank Halmans en ik delen. Een niet erkende ziekte. Die zich uit in eindeloze fantasieën over bouwen en wonen, de menselijke omhulsels en de materialen waaruit ze gemaakt zijn. Bij hem buigen zich lantaarnpalen soms om naar binnen te kijken.

 Frank is een groot bouwer en handwerksman met een uitgebreide materiaalkennis. Hij maakte hybriden als het flatgebouw dat een stofzuiger is, de kruimeldief als caravan. Ook de bewoonbare boekenkast was er. En de erker als slaapplaats. Om niet spreken van zijn versmalde flat, net echt behalve dat de breedtematen van elk onderdeel de helft van de gewone zijn. Stoelen, bedden, alles is smal en dus onbruikbaar.

 En gisteren liet hij me tijdens een huiskamer-expositie bij Hinke Schreuders zijn nauwkeurig geconstrueerde meervogelkooi zien die de vorm heeft van een flatgebouw. Deze 'Condocage' is een soort gated community. Een reuzenkooi, met houten balkjes waarop de bewoners op stok kunnen gaan. Vele vertrekken zag ik, doolhofachtig. Waarvan ook nogal wat zonder toe- of uitgang.

 Een huis waar je niet uit kunt, letterlijk ijzeren logica.

 Ik legde hem Der Golem voor - hij is een groot lezer, wij wisselen Brakman uit - om het huis zonder toegang dat Meyrink schetst in de oude Praagse Jodenbuurt, voor de sanering.

 Van buiten zie je 's avonds soms licht branden achter sommige hoge vensters. Maar wie woont daar? En waar is de toegang? Onvindbaar.

 Huisgeesten bestaan, je hoort er soms van.  

Tags: