Het adellijke Zutphense gebouw tegenover de Walburgkerk dat in mijn jeugd 's Gravenhof heette herbergt sinds kort het Henriëtte Polak Museum en het Zutphens Stedelijk. Ik keek er vroeger naar maar heb er nooit een stap binnen gezet.
Vandaag was het zover. Arie Schippers is de eerste exposant met ‘Trip hop’. Beeldjes en schetsen in verf van vrouwen. Houdingen.
Zijn schetsen in waterverf roepen de wereld van het atelier op, waar de schilder instructies geeft aan een model. 'Blijf even zo staan.' Of: 'Kijk nou eens om?'
Ik verzin maar wat, ben er nooit bij geweest. Al had ik dolgraag de instructies van Breitner aan Geesje Kwak gehoord of die van Matisse aan Amélie.
Wie beheerst er zijn of haar houdingen? Een goed model kan dat. Zoals actrice Isabelle Huppert haar houdingen repertoire liet zien op een filmpje dat vorig jaar in het Haagse GEM werd vertoond.
En welke schilder weet ze te treffen. Uit de vele standen die voorbij komen moet toch dat ene 'tekenende' moment getroffen worden. Al kan het toeval denkelijk vele handjes helpen.
Vaak denk ik te kunnen zien dat modellen moe werden, hun concentratie verloren terwijl een schilder als Lucian Freud of Marinetti bezig was met zijn kant van het werk.
Bij Arie Schippers' schetsen kregen ze de kans niet. Waterverf droogt vlug. Misschien waren zijn modellen wel foto 's
Anders is dat bij z'n beeldjes. Daar is het model al naar huis en moet ze vorm krijgen uit de herinnering en wat daar bij komt.