W.G.Sebald (1944-2001 blijft op vele manieren onder ons. Al is er nog steeds geen biografie. Nu met de gedichtenbloemlezing 'Over het land en het water'. Sebald, altijd op zoek, altijd onderweg, door het landschap, door de tijd. Als student schreef hij al (1964):
'Moeilijk te begrijpen/ is namelijk het landschap/ wanneer je in de sneltrein/ van daar naar ginds voorbijrijdt/ terwijl het zwijgend/ toekijkt hoe jij verdwijnt.'
Reizen en reizigers. Landverhuizers als hij zelf - geboren in Wertach, Schwaben, geëmigreerd naar Norwich, waar hij Duits doceerde. Een schrijver voor deze eeuw van volksverhuizingen. Die slag levert met de vergankelijkheid. En recht wil doen aan wat en wie was. Zoals Beethoven in 'Mölker Bastei' - al spelt hij het anders - het adres van de componist, nu museum, in Wenen (1974):
'Beethovens kamer/ is opgeruimd nu
De schilderijen recht/ de gordijnen gewassen/en elke week de vloer/ opnieuw geboend
Maar de stoel/ achter de vleugel/ is weggehaald
Toch komt hij soms/ 's nachts wat componeren/ staande
Als voorschrift alleen/ met de hoorbuis/ luisteren'
Vertaald, als al zijn andere werk door Ria van Hengel.