Daniil Charms
maandag 23 april 2018 - 16:03
De Russische schrijver Daniil Charms (1905-1942) geldt als een absurdist. In de Vorlesebühne droeg zijn bewonderaar Bernhard Christiansen zaterdag nog werk van hem voor. Maar je hebt absurd en absurd, Charms leefde, schreef en stierf in de absurditeit van de Sovjetunie, wat iets anders is dan die van Alfred Jarry, Tristan Tzara of Kurt Schwitters. Het is bij hem menens. Hij leed aan diepe depressies en werd opgenomen. In 1941 werd hij weer eens gearresteerd en verdween. Hier een verhaaltje uit de jaren 1934-1937, vertaald door Jan Paul Hinrichs:
'Anton Antonovitsj had zijn baard afgeschoren en geen van zijn bekenden herkende hem nog.
'Hoe kan dat nou', zei Anton Antonovitsj, 'ik ben het toch, Anton Antonovitsj. Ik heb alleen mijn baard afgeschoren.'
'Ja, ja!' zeiden de bekenden. 'Anton Antonivitsj had een baard en u heeft er geen.'
'Ik zeg u toch dat ik ook een baard had maar ik heb die afgeschoren', zei Anton Antonovitsj.
'Er zijn er zo veel die vroeger een baard hadden!' zeiden de bekenden.
'Wat is dit nu allemaal', zei Anton Antonovitsj en werd boos, 'wie ben ik dan volgens u?'
'Dat weten we niet zeiden de bekenden, 'u bent alleen Anton Antonovitsj niet.'
Anton Antonovitsj raakte in verwarring en wist niet wat hij moest doen. Hij ging op bezoek bij de Naskakovs, maar die ontvingen hem met verbaasde gezichten en vroegen: 'Voor wie komt u?'
'Ik kom voor u, Maroesenka!' zei Anton Antonovitsj. 'Het kan toch niet zo zijn dat u me niet herkent!'
'Nee', zei Maroesja Naskakova nieuwsgierig. 'Maar wacht , heb ik u misschien bij Valentina Petrovna gezien?'
'Wat zegt u daar, Maroesja!' zei Anton Antonovitsj. 'Kijkt u nu eens goed naar me. Herkent u me?'
'Wacht, wacht... Nee, ik kan me niet herinneren wie u bent.'
'Maar ik ben Anton Antonovitsj! zei Anton Antonovitsj. 'Heeft u me niet herkend?'
'Nee', zei Maroesja, 'u houdt me voor de gek.'
RSS