Brakman monument

 Op vrijdag 9 oktober wordt in Enschede, bij de Universiteit een monumentje onthuld voor Willem Brakman. Ik ga kijken, omdat ik geen idee heb wat het geworden is. Het monument komt op de trappen van de nieuwbouw en bestaat, lees ik, uit een tekst en een 'beeltenis van de schrijver'.

 Toch geen bronzen kop met een bronzen bril? Willem Brakman schilderde en wist van beeldende kunst. Van de week vroeg de intiatienemer, de Enschedese uitgever Paul Abels: 'Weet jij wat de favoriete kleuren van Willem Brak­man waren?'

 Het leek me een onmogelijke vraag. Bij Willem verschilt dat per boek. Een aanwij­zing als de titel Het groen van Delvaux helpt. Veel groen.

 Al bevat Gesprekken in huizen aan zee een uiteenzetting van twee pagina's over de kleuren blauw en grijs. Zoals het grijs in de bocht van de trap naar een zolder 'in een grijs, ijzig licht'. Want:  'Ieder huis dat die naam verdraagt weet daarvan.'

 En de beschouwing op de pagina's 76 en 80: 'Is in het blauw het afwezige aanwezig, in het grauwblauw is het aanwezige afwezig. Het totaal van grauw en blauw heeft de neiging zich terug te trekken als men het te dicht benadert...'.

 Over het blauw: 'Blauw zelf is het afwezig zijn van objecten, men denke hier aan de hemel en het zich verliezen in die zomerse afgrond.'

 Favoriete kleur? Welke boeken zou ik meenemen naar een onbewoond eiland? Veel Brakman, omdat hij van de Neder­landse schrijvers de meest herleesbare is. Zoniet de beste.

Tags: