Er is in Uden als in meer kloosters een tuin omsloten door een achttiende-eeuwse muur. Muren zoals je ze nog overal in België of Frankrijk vindt, begroeid met steenbreek.
Wat zo'n muur verbergt ontdek je vroeg of laat. Een met verroeste hangsloten vergrendeld, verzakt hek is genoeg. Een oprijlaan, een lichtje in de verte. Er is altijd een binnen en een buiten. Zo zit de wereld in elkaar. Ben je erin dan verlang je, sta je buiten dan verlang je niet minder. Overschrijden van grenzen heeft gevolgen.
Behalve de miniaturen in middeleeuwse handschriften en bezoeken aan gewoonlijk gesloten kloostertuinen van Capucijnen en Franciscanen in de buurt zijn er ook fantasieën van eigentijdse kunstenaars te zien in Uden.
Zo hebben PJ Roggeband en Hans van Lunteren een omkering van de Hortus Conclusus ontworpen en uitgevoerd, die de bezoeker laat omgroeien door een Besloten Tuin. Een draagbare tuin die hij/zij letterlijk meeneemt waar ie gaat. Zodat je temidden van geuren en zoemende bijen en hommels voortgaat.
'PJ, waar ga je met die tuin naar toe?'
En dan te bedenken waar de rondgaande tuindrager, de Homo Hortus Conclusus, allemaal voor moet zorgen. Voor welke planten zoek je de zon op, voor welke kan een buitje juist geen kwaad? Een beweeglijk bestaan. Friedensreich Hundertwasser, de kunstenaar-architect die zoveel begroeide gebouwen ontwierp zou het schitterend gevonden hebben.
Zaterdag opent de expositie in Uden.