De vernietiging van de Twin Towers werd door Osama Bin Laden nadrukkelijk gebracht als een straf van God.
In Zijn naam werd de hoogmoed van het Westen afgestraft. Een daad die door Karl-Heinz Stockhausen werd bestempeld als een groot kunstwerk. In Lille is meer Babel te zien dan de torens van Breughel, Valkenborgh of Joos de Momper. In de kelder van het Paleis voor Schone Kunsten staat het Babel van nu.
Het oude verhaal: een toren die tot in de hemel moest reiken, maar niet ver kwam, door spraakverwarring en verstrooiing van de overmoedige volkeren. Babylon werd niet vernietigd, maar brokkelde af, eeuwenlang, steen na steen. Het verhaal van hoogmoed en Gods straf bleef overeind.
Je kunt er net zo makkelijk een straf voor de globalisering uit halen als een aanmoediging. In de kelder van Lille heeft Babel zich verplaatst heeft naar het rijk van de geest. Videokunstenaars als de Italiaan Marco Brambilla (Civilisation, 2008) laten - net als fotografen hier met hun montages - zien hoe je de hemel van nu bestormt. Niet met stenen maar met gemanipuleerd beeld. Als God daar iets tegen wil doen zou een digitale wereldstoring werkzamer zijn dan een nieuw 9/11.
Bin Laden was een kunstenaar van de oude stempel.