After life
donderdag 24 juli 2014 - 21:32
Mijn vliegangst komt voort uit voorstellingen van de laatste seconden voor de ramp. Dat is wat nu bedolven moet worden onder rituelen.
De Japanse film After life van Kore-eda is de meest troostrijke die ik over de dood zag. In Japan wordt het kersenbloesemfeest uitbundig, met veel eten en sake, gevierd. Zowel de kortstondigheid als het nieuwe leven. In maart, april en mei trekt het kersenbloesemfront van Zuid naar Noord, waarvan op radio en tv verslag wordt gedaan. Overal zijn feestjes, picknicks ‑ ook op begraafplaatsen ‑ of ontmoetingen van geliefden in parken waar de bloesems bloeien. Kamikazepiloten werden ook wel 'kersenbloesems' genoemd.
In Kore-eda's After Life belanden de gestorvenen in een soort voorgeborchte in de vorm van een filmstudio, waar ze wordt gevraagd het mooiste moment van hun leven te bedenken. Dat wordt dan gefilmd.
Als ze het filmpje te zien krijgen en 'het klopt' lossen ze op en zijn weg. Zo is er een oude dame die na veel dubben kiest voor de vallende kersenbloesem. De regieassistent versnippert roze vloeipapier en laat het neer dwarrelen voor een schijnwerper. Camera loopt. En zie: kersenbloesem. De oude dame vervaagt.
RSS