Camille Claudel 1915
donderdag 26 september 2013 - 22:27
Elk van ons leeft in een eigen wereld. Maar zelden zie je dat in verhalen terug. Integendeel, we moeten en zullen emoties en ideeën delen. Met alle huichelarij die daar van komt: 'I love you.'
In de film Camille Claudel 1915 van Bruno Dumont gaat het anders, en niet zo'n beetje. Camille, beeldhouwster, compagnon en vriendin van Auguste Rodin gaat zo op in haar kunst dat ze de breuk met Rodin niet te boven komt. Haar broer - en voogd - de dichter Paul Claudel neigt tot religieuze waanzin, maar blijft daarbij een keurige meneer. En het gelijk is bij de keurigen. Hij laat z'n zus levenslang opnemen, ook als straf voor een abortus. Zelfs als de geneesheer vindt dat ze wel eens naar huis mag houdt hij haar achter de muren.
Als Paul in de film zijn zuster komt opzoeken in het gesticht, staat ze hem vriendelijk en redelijk te woord, maar hij geeft geen krimp. Wie is erger, de kunstenaar of de gelovige? Strak gestileerd geeft Dumont de twee werelden vorm. Geen muziek, een inrichting in een klooster waar nonnen zachtmoedig zorgen voor gekken.
Allebei blijven de twee in zichzelf opgesloten. Maar hij heeft de macht. Zij zal daar pas 29 jaar later sterven.
RSS