Het was Thom Mercuur die in 2006 Gerard Reve citeerde bij de door hem bedachte grote Jan Roos-tentoonstelling in het Museum Belvedère.
Schepen, rollen sleepnetten, pallets, kabels, heftrucks om containers mee op te tillen.. Waarin zit 'm de betovering? Toch zeker ook in de bovenmenselijke afmetingen

Er is wat publiek.. Gepensioneerde havenmensen vermoed ik, die het sloopwerk volgen, de contacten via portofoons met de lassers en de kraanmachinist. Ik praat met Jan Roos over scheepskleuren die altijd mooi zijn.
En denk aan het Dodenschip de Yorikke uit de roman van Ben Traven. Dat schip werd geschilderd als er verf was, nooit veel, zodat het alle kleuren van de regenboog had in een uniek vlekkenpatroon..
Geen wonder dat de kleuren, materialen en vormen van havens architecten zo vaak op ideeën hebben gebracht. 
 

Er wordt een compleet schip gedemonteerd, het bovenschip hangt in de hengsels van een reuzenkraan. We zien hoe een ploeg slopers het losbrandt. Een kraanmachinist wacht tot ie het omhoog kan takelen. Jan schetst in z'n boekje.
Gebeurt er wat? We deinzen achteruit als het bovenschip krakend lijkt los te komen. Loos alarm.
Ik krijg een rondgang langs plekken die ik van z’n schilderijen ken. De aanlegplaatsen van de Engelsen uit Great Yarmouth, de Duitse vissers.
En daar is de lucht van de Urker visafslag.
Ik herken de steigers, de kranen, de zeedijk, het hout, het beton. De dukdalven, meeuwen die 'grote burgemeester' heten en wel 70 cm lang kunnen worden.
Avondzon valt op de kabels en maakt de schaduwen ervan steeds dikker. Kijk!
Er wordt gewerkt, overal. Ik word gewaarschuwd als een Engels schip z'n kabel straktrekt. 'Pas op, als ie knapt ben je dood.'

Maandag na 22.00 meer.