'Dit om de hebzucht van mijzelf en het publiek op de proef te stellen en te zien of de sociale controle mensen er van zou weerhouden het goud te stelen - gelukkig wel, niemand nam iets mee! Ook al heb ik de hele tijd de mensen er op attent gemaakt voor hoeveel waarde gouddraad aanwezig was.'

 Intussen is het gehuurde goud weer naar het bedrijf teruggebracht en wonderbaarlijk genoeg ontbrak er volgens Moritz bijna niets. De kunst had gewonnen van het goud.

 Zo staat het in zijn Art Gold-boek Mi fen’na Gowtu.

 Veel nam hij mee naar huis en bezit hij nog. Zo begon zijn zoektocht naar de betekenis van goud. Die via alchemie (de goudmakers) naar de kunst voerde. Moritz sprak goudgravers, chemici, smokkelaars, juweliers. Op de Documenta liet hij al bezoekers met geleend gouddraad figuren op zijn pak borduren. In Bergen mogen ze zelf met scheppen en keukenzeven op zoek gaan naar goud.

 Na twee jaar speuren vond hij in Thailand wat hij zocht: in Azië worden Boeddhabeelden door bezoekers van tempels sinds eeuwen bedekt met bladgoud, zodat zich lagen vormen, zo dik dat je naar de oorspronkelijke vorm alleen nog maar kan raden en abstracte sculpturen ontstaan.

 De monniken legden hem uit dat het zoiets was als het aureool in het Christendom. Goud brengt geluk. Met dit verschil: voor dit ritueel was echt goud ook niet nodig, zeiden ze. Integendeel. Vertoon van rijkdom gold als beledigend voor de godheid. Geloof was voldoende. Zodat ook de armen konden meedoen aan het ritueel. Namaakgoud was daarom beter.

 ps. Het buitengewone boek met goudkunst van Moritz en goudver­halen van tal van Nederlandse schrijvers is tegelijk verschenen en te krijgen in Bergen. 

 'Goud is als kunst. Nergens goed voor, zeggen ze. Maar kunste­naars en goudsmeden weten wel beter. Met goud kun je geen zwaarden smeden, vrouwen verleiden daarentegen des te beter. Ook met kunst kun je vrouwen betove­ren. Om de mooiste vrouw aan te halen die ik gekend heb: 'Ik ben een ekster.'

 In 1991 zette de Amerikaanse kunstenares Sherrie Levine een urinoir op een sokkel, net zo een als de pisbak van Duchamp (1913), maar zij goot hem in brons en poetste net zo lang tot het wel goud leek. Hans den Hartog Jager noemde dit 'het urinoir van Koning Midas'. Wat Duchamp aanraakt veranderde immers in goud. 

 Levine liet zien dat de kunstenaar alchemie bedrijft. En zo werd goud wat in de wetenschap 'gezonken cultuurgoed' heet. Het eindigdt in het bordeel. Waar ook de diamanten schedel van Damien Hirst thuishoort.

 Radio over de kleur rood.
Elke woensdag en zondag vanaf 14.00 uur zal Radio Rood in de lucht zijn op 107.5 FM en via Internet.
Ebinger noemt zich een zelfstandige opstandige duizendpoot. Hij tekent, schildert, bouwt installaties en werkt met verschillende materialen - zo bouwde hij schepen van knäckebrod en maakte hij onderwatersculpturen..

 Bezoekers van het museum kunnen bij de uitzendingen zijn.
Moritz zal zelf veel te horen zijn over rood, maar hij nodigt ook gasten uit, waarvan ik er een ben.
Zo zal ik op zondag 3 januari vanaf 14.00 met twee genodigden live radio maken over de kleur rood in de fotografie en de beeldende kunst. Later meer.

 Zaterdagmiddag 21 april praatte ik in Galerie Phoebus in Rotterdam langdurig met de beeldend kunstenaars Moritz Ebinger (Bern, 1961) & Gilbert van Drunen (Steenbergen, 1966). Van Drunen exposeert daar 'Temporary Porcelain (nieuwe doden nieuwe kansen)' en Ebinger 'sculpturaal onderduiken'.Het werd een gesprek over kunst en maatschappij, en meer precies, kunst in de openbare ruimte. Moritz Ebinger is bij Avonden-luisteraars bekend van zijn op Aruba uitgevoerde onderwatersculpturen, maar ook van zijn grootste stoeptekenproject met krijt, vorig jaar in de Amsterdamse Pijp. Hij slaagde erin een hele wijk te mobiliseren en aan het krijttekenen te krijgen.Gilbert van Drunen moet van dat soort dingen niets hebben. Op maandag 23 april was het slot van hun gesprek te horen.

 Moritz Ebinger, de Zwitser uit Bern die al 20 jaar in Nederland werkt, berichtte later als audiocorrespondent in de Avonden over zijn onderwater kunstproject op Aruba. Hij leerde duiken om sculpturen die hij daar bouwde tussen de vissen, koralen en de scheepswrakken te fotograferen.Over twee weken, laat Moritz weten, exposeert hij die foto's, en ander werk in zijn geboortestad Bern.Wie in Bern is op 17 augustus, kom naar de opening, in het Künstlerhaus, Postgasse 20. Hij duurt vier dagen. Later komen ze naar Nederland Mit lieben grüssen, Moritz Ebinger.