donderdag 26 juli 2007 - 21:38
Een nieuwe Belgische surrealist? René Magritte glimlacht sardonisch. Dit voorjaar was - op een groepstentoonstelling in Het Stedelijk Museum Den Bosch - voor het eerst wat werk van de Belgische schilder en tekenaar Michaël Borremans te zien. Er hing oa. een geheimzinnig beeldverhaal, in een reeks schilderijtjes waarin steeds de zelfde schuur - of was het een huis - voorkwam. Titel: 'The house of opportunity'.
Borremans (1963) begon pas eind jaren '90 te exposeren. In 2005 brak hij door. Het SMAK in Gent bracht z'n eerste solo. Inmiddels exposeerde hij in Londen, Parijs, Hong Kong en hebben grote Amerikaanse musea werk van hem in hun collectie, maar wie kent hem in Nederland?
Michaël Borremans komt uit Geraardsbergen en woont in Gent. Hij maakt gedétailleerde, surreële, grappige, soms gewelddadige verhalen. Een verteller. En die liggen altijd nog moeilijk in de beeldende kunst. Hij begon als graficus en fotograaf. Tekenen deed hij altijd al, bij wijze van dagboek. Hij werkt vaak naar oude foto's, soms zelfs op oud papier, zodat het lijkt of je in iemands privé archief doordringt. Zijn figuren lijken vaak intens verzonken in bezigheden en gedachten die ons ontgaan. Je kunt hem in z'n onderwerpkeuze en -uitwerking een beetje vergelijken met Marcel van Eeden. Hij vertrouwt de realiteit niet, zegt hij in een interview. Als kind vertrouwde hij de televisie al niet. Alles scheen daar fake. Hij geloofde ook niet dat Amerika echt bestond. Zijn eerste aankomst in New York was dus een teleurstelling. Beelden zijn bedrieglijk. Met nadruk wens ik een solotentoonstelling van Michaël Borremans in Nederland. Maar wie? Wie zou?
RSS