vrijdag 03 december 2010 - 15:01
In het novembernummer van '609', het blad van het Mediafonds, staat een rare, mismoedige beschouwing van Dick Tuinder over het medium radio.
Telt radio nog mee als volwassen medium? Nee. Tuinder heeft twee criteria: 'het moet autonoom kunnen opereren en het moet op een of andere wijze de menselijke seksualiteit kunnen vertalen.'
Dwaze criteria. Ik geef betere: radio mag er zijn, denk ik, als radio iets kan wat andere media nooit zouden kunnen doen.
Het voorbeeld krijgt hij erbij, het staat dezer dagen in de kranten: 'Een kamer in het verleden', een experiment van de Avonden dat je van z'n leven nooit op film of televisie zou kunnen realiseren.
Waarom niet? Het gaat om eenzaamheid. Radio is het medium van de eenzaamheid.
In de Kamer zit in afzondering een dichter of schrijver met een klein recordertje. Hij of zij neemt impressies op, die een koerier naar het programma brengt, eenmaal per dag.
Zodra je in de Kamer een complete filmploeg zou installeren was de eenzaamheid verdwenen.
Zodat de Kamer precies doet wat Tuinder zo graag wil: autonoom opereren en ons daarbij laten horen wat eenzaamheid naar boven brengt, uit mensen die o zo vaak diep verlangen naar hun achtergebleven vriend of vriendin.
RSS