Na een half jaar onderbreking is het kunsttijdschrift Mr.Motley terug. Met  oa. een  'Gids voor bange mensen'. En in de rubriek 'Kunstwerk in de maak' een tussentijds verslag van Bernke Klein Zandvoort over een op het eerste gezicht onmogelijk project.
Ze erfde in haar jeugd van een tante twee albums met ingeplakte suikerzakjes, daterend uit de jaren '70 tot en met '90. Die ze jarenlang met tegenzin bij alle verhuizingen mee torste. Tot ze op een dag zag wat ze  haar vertelden.
De ordening van de verzameling was onbegrijpelijk. De zakjes zaten schots en scheef, zonder vindbare logica, anders dan dat de verzamelaarster ergens geweest was en er een kopje koffie had gehad: rouwcentra, Chinese restaurants, inmiddels lang gesloten instellingen en cafés. Een leegstaand ziekenhuis. Allemaal, eens, met een 'huisstijl' en een logo. 
Een duizelig makende vormvaria. Toch waren er gedeelde kenmerken. Zo ontdekte ze dat in zekere periode in het ontwerpen van de zakjes maar ook in die van plafondornamenten steeds de achthoek terugkeerde. Beeldmerk van een verdwenen Nederland.
Lees Mr.Motley.
 

Twee dagen eerder had ze namelijk een eigen filmpje gepresenteerd voor het vak Gemengde Media (opdracht: doe iets met 500 vel printpapier), uitgaand van het zelfde idee: woorden als beeld.Van de Heavy Industries had ze nooit gehoord.Hier high- en lowtech naast elkaar.