Onbegeleid
dinsdag 18 juli 2017 - 12:54
'Tell me how it ends' heet het boekje dat de Mexicaanse, in de VS werkende schrijfster Valeria Luiselli schreef over haar werk als tolk voor de rechtbank in New York. Waar ze illegaal de grens overgekomen jongens en meisjes uit Guatemala, Honduras etc. moest ondervragen.
Een 'essay in veertig vragen' is de ondertitel. De 'onbegeleide' kinderen worden gesponsord, hun smokkelaars - 'coyotes'- betaald, door familie, vaak de moeder, die jaren eerder al de VS binnenkwam en geld spaarde om ze te laten overkomen. Ze komen alleen.
Eerst raken ze in hun thuisland verstrikt in de praktijken van de gangs, met wie ze moeten meedoen of sterven, dan rest de vlucht. Twee grenzen over. Een grootmoeder in Tegucigalpa, Honduras, naait moeders telefoonnummer in de kraag van een jurkje omdat ze de tien cijfers niet kunnen onthouden. Het jurkje mag nooit uit. Zodra ze de Amerikaanse grens over zijn moeten ze dat bellen.
Ook in de VS zijn gangs, die jongens dwingen mee te doen en meisjes exploiteren. Wie ze verraadt sterft. De kinderen zijn doodsbang voor ze. Vraag 35, over de bedreiging door gangs in het thuisland is cruciaal, die rechtvaardigt voor de rechter immers hun vlucht.
De Amerikanen, eerst Obama en nu Trump zijn bezig deze immigratieroute af te sluiten. De gangs hebben het laatste woord.
RSS