De nieuwe expositie van Andrea Freckmann gezien. In de Haagse Herdersstraat bij Maurits van de Laar. Opnieuw is het een voorstelling. Soms letterlijk, zoals in haar Waldbühnenstuck, waar een poppenkast, een marionettentheater in het bos staat.
Stokpaarden, daarover gaat het ditmaal. Je ziet en wereld vol mensen die stokpaarden berijden. De paarden spelen op sommige doeken mee, komen tot leven.
Een 18de-eeuws leger rukt op, in blauwe uniformen. Waren dat de Pruisen niet. Ja Andrea, ze is Duitse.
Maar ook een vrouw, die als een heks een stokpaard kan berijden als een bezem.
Ze heeft uit hout en wol ook stokpaarden gemaakt die kunnen meespelen in een marionettentheater, grote en kleine. Ze heeft zelfs, vertelde ze, geposeerd in een gehuurd blauw galauniform. Met stokpaard.
Zo schildert ze een wereld waarin legers stokpaardberijders tegen elkaar optrekken.
Kijk om je je heen, en je ziet legers op stokpaarden.
Het woord stokpaard (Steckenpferd) heeft in het Duits de zelfde dubbele betekenis als bij ons. Van kinderspeelgoed tot obsessie.