Pyjamavaders

 'Vaders liggen mooi in ziekenhuizen, geven zich over, laten zich in pyjama zien aan hun gezin aan de bezoekers aan de bezoekers van andere vaders. Ze laten zich een pil toestoppen. In de ochtend in de middag in de avond laten ze zich leeftocht brengen, lepelen ze ontbijt lunch en diner uit een kom. Vaders die in ziekenhuizen liggen denken over allerlei dingen na.'

 'Dat moet wel, zie je ze iets anders doen? Soms vertellen ze iets over hun eigen kwalen aan elkaar. Er zijn veel kwalen om vaders in het ziekenhuis te krijgen. Elke vader die met maar een kwaal in het ziekenhuis ligt moet op zijn blote knieën God, het lot of wat dan ook danken dat hij al die andere mogelijke kwalen niet heeft. Als de gezondgeopereerde vaders - een beetje slaperig nog - begeleid door gezinsleden het ziekenhuis verlaten nemen ze kameraadschappelijk afscheid van de vaders die nog moeten blijven liggen. Nieuwe vaders met kwalen treden aan en het lijkt of er altijd genoeg vaders met kwalen zijn om de bedden te vullen en dat het daardoor eigenlijk heel gewoon is dat er vaders met kwalen bestaan.’

 ps. De mijne had een kamer voor zich alleen waar hij bleef roken tot het alarm afging. Steeds weer. Voortijdig nam hij - in pyjama - een taxi naar huis. Een keer maar nam hij deel aan een praattherapie. ‘Doet u thuis ook zo?' vroegen de andere vaders.