Dienstmeisje

 De film Ilo Ilo van Anthony Chen gaat over hiërarchie en geld ten tijde van de crisis eind jaren '90. En hoe die twee hand in hand gaan. Een echtpaar met twee banen en een lastig zoontje. Er kan geen lachje af tot een Filipijnse dienstbode wat aardigheid in huis brengt. Maar dan. Met de crisis komt armoede en verandering. De man wordt werkloos. De dienstbode moet terug naar de arme Filipijnen maar haar aardigheid blijft achter.

 Zelf sta ik vaak versteld over hoe mensen ondergeschikten of bedienend personeel behandelen. Net als Arnon Grunberg, die als hoogste doel heeft het de ober naar de zin te maken.

 Mijn moeder had dat ook. Haar beste vriendin was de werkster, juffrouw Molewijk, uit Loosduinen. Ze was zeer dik. Kwam ik uit school dan boende ze de traptreden. Nog zie ik de halfhoge kousjes die haar kuiten omspanden. Als juffrouw Molewijk kwam, twee maal 's weeks, maakte mijn moeder tevoren extra schoon.

 Tussen de middag at ze mee, net als de Filippijnse in Singapore, maar bij ons had ze het hoogste woord. Dat kon, mijn vader bleef over. Nog hoor ik haar vertellen hoe ze als ze 's middags alleen thuis was aardappels voor zichzelf kookte, die ze dan heel alleen opat, met jus.

 'Ik vind het zo lekker he..'.

 Zelf weet ik – net als Arnon – nog steeds niet hoe met personeel om te gaan, anders dan excuserend.