De schoonheid van een meisje

 Eerst een exposé over literatuur en partnerkeuze, waarbij vooral prozaschrijvers aan bod komen: 'Zou het vermogen boeiende verhalen te vertellen in de loop van de evolutie seksueel geselecteerd kunnen zijn? Een eigenschap die verhalenver­tellers betere overlevingskansen gaf?' Dat gaat over proza. Maar daarna zegt hij: '...aan een associatieve dichter als Lucebert, hoe fantastisch ook, heb je in dat opzicht vermoedelijk niet veel.' En citeert:

 'De schoonheid van een meisje

Of de kracht van water en aarde

Zo onopvallend mogelijk beschrijven

Dat doen de zwanen'

 En hij vraagt zich af: 'waarom liet Lucebert de schoonheid van een meisje zo onopvallend mogelijk beschrijven? Had het niet wat opvallender gekund?'

 En ik denk, zie hoezeer het schijnbaar onopvallende de aandacht trekt. Zie hoe die nuffig zwijgende zwaan voorbijglijdt, snavel in de wind. Als dat niet het spel van afweren en daardoor uitnodigen is. Evolutionair zeer werkzaam. De zwaan is het mooie meisje bij uitstek. Een tros mannen achter je aan en - vervuld van vertrouwen in eigen schoonheid - doen of je daar niks van merkt. Dat is de kracht van aarde en water, zeg gerust de natuur. 'Ik kan elke man krijgen die ik hebben wil'.