Isabelle Wenzel op Art Rotterdam

 Vrouwen treden op, waar ze ook gaan. Maar ze nemen ook zichzelf waar. Isabelle Wenzel meer dan wie ook. Ze gebruikt de klassieke zelfontspanner, ze moet zich verkleden, en dan binnen tien seconden een rush maken naar de houding en positie die ze heeft uitgedacht voor juist deze foto. En dat zijn vaak lastige houdingen. Waarin ze een spel speelt met de vrouwelijke hang naar elegantie. En de manieren waarop daarnaar gekeken wordt. Alsof ze er aan een kant een hekel aan heeft, maar het toch niet kan loslaten, dat lijf en die kleren, die houdingen en bewegingen de baas wil wor­den.

 Noem het acrobatische elegantie. Vastgelegd in foto's zoals niemand ze maakt. Met een heel eigen esthetiek. Wil de ware Isabelle Wenzel opstaan, dacht ik, de keren dat we elkaar ontmoetten en ze uitlegde en uitlegde.

 Vanaf donderdag staat ze op Art Rotterdam. En ze liet al iets los over een mogelijke performance. Iets nieuws voor haar. Ze werd tenslotte opgeleid om op te treden, al ein­digde dat - na een poging stuntvrouw te worden - op de Riet­veld Academie. Optreden, niet meer alleen voor haar eigen camera maar voor publiek. Het heeft er al die jaren in gezeten.