Fernand Khnopff (1)

 Deze 'Liefkozing' (1896) van de Oostenrijker Khnopff (1858-1921) die in Brugge opgroeide en altijd weer terugkeerde naar die mistige modderpoel, is wat ik van de Brusselse tentoonstelling mee naar huis nam.

 Heel het Fin de siècle zit er in, dacht ik even. Straks komt de Eerste Wereldoorlog en dan is het voorbij.

 Wat gebeurt er op dit doek? Khnopff was een groot zwijger. Vast staat dat de sfinxachtige luipaard-vrouw het gezicht van zijn zuster Marguerite heeft, ze was van jongsaf zijn model en komt op bijna al zijn schilderijen voor. Haar huwelijk en verhuizing naar Luik in 1890 vielen hem zwaar. Zijn personages hebben vaak androgyne trekken.

 Vroeg je Khnopff wat hij met De liefkozing bedoelde dan zei hij dat het beeld minder mystiek was dan men dacht. Het ging om de keus tussen macht en wellust, hier belichaamd door een sfinx (zij) en een androgyn (hijzelf). Kortom, Oedipus vlijde zich tegen de sfinx.

 Het verhaal van Memories (1889) is dat het gemaakt werd naar zes foto's van Marguerite, die zo graag tenniste. Khnopff schilderde haar op verschillende momenten in de tijd.

 Khnopff was een groot dromer. Hij noemde Hypnos, god van de slaap eens de enige godheid die hij erkende.

Tags: