Dieren

 Ik noem ze maar dieren, omdat ik merkte dat ik tegen ze begon te praten, vanmiddag in Nijmegen. Zo overtuigend waren hun bewegingen en de geluiden die ze voortbrachten.

 'Kom even hier. Nee, niet bang zijn, niks aan de hand.' Al kon je toch zien dat ze maar deels dier waren en vooral machine. Hun bekken bewogen, hun vleugels klapten, ze verplaat­sen zich, verstonden zich met elkaar. Reageerden ook op mijn bewegingen.

 Zo stond ik tussen drie mechanische vogels die behalve vogelge­luiden ook herkenbare stukjes dialoog uit Amerikaanse Wester­nfi­lms voortbrachten: 'We've got the guns..' En dan weer 'Aarg­hh'.

 Wat maakt ze zo echt? Zoals dieren bewegen in onze ogen, vaak impulsief. Zomaar ineens je kop omlaag, alsof je gevolg geeft aan een gedachte die juist opkwam. Opeens wegrennen. Of schreeuwen. Ook omdat ik eraan kwam. Ze nemen je in de maling. 

 Christiaan Zwanikken en zijn assistenten waren nog bezig met het mechanisch dierenpark ''Nature rewired'' dat ze hebben ingericht in het Nijmeegse Valkhof en dat gisteren opende. Zwanikken heeft heel erg goed naar dieren gekeken, dat moet de bron zijn van wat ik daar meemaakte.

 Later meer. Maandag in De Avonden ook.