Ina van Zyl (1)

 Nu ik volgende week bij haar op radiobezoek mag moet ik al­lereerst bij mezelf te rade gaan. Wat trekt me zo hevig aan? Allereerst de onderwerpkeus. Wie specialiseert zich in vrouwe­ntenen? Ik ken geen ander. In haar tenen-oeuvre heb je alle soor­ten, van jubeltenen - van onderaf gezien - tot misvormin­gen toe. Maar altijd zijn het kokette tenen, nagels gelakt, gevijld, beetje haaks geknipt. Niet heel jonge tenen met een vermoeide glamour. Die niet terugdeinzen voor goedkope maar sexy schoentjes, op het ordinaire af. De huid verraadt zon­nebank. En de gloss heerst. Versleten gloss. Ik krijg enorme zin ze aan te raken, wetend hoe gevoelig ze zijn. Vreemd toch, bij zo'n lichaamsuiteinde dat zoveel te verduren krijgt.

 De teen voorbij de teen. En dan de manier waarop Ina van Zyl ze in verf neerzet. En haar voorstellingen afsnijdt. Later meer.