Stilte zolang dat wenselijk is

 Morgen naar Teun de Lange in Antwerpen, die het schreef. Over de taalcomposities van John Cage (1912-1992), gemaakt in z'n latere periode als stilte en achtergrondgeluiden bij Cage steeds belangrijker worden. Taal is een vorm van muziek, vond hij. En dat zie je in de partituren. Cage las/zong stukken als Mureau en Empty words zelf, met rustige stem tijdens extreem lange uitvoeringen, wat leidde tot publieksontevredenheid en zelfs eens een opstandje.

 Wat me zo voor John Cage inneemt is zijn weerzin tegen de orde die muziek luisteraar en componist oplegt. Liefst luisterde hij naar verkeersgeluid. Moeilijk uit te leggen, maar steeds vaker krijg ik een hekel aan muziek. Om z'n voorspel­baarheid. Terwijl dat juist is wat de meesten erin aantrekt.

 Teun de Lange heeft een site ingericht waar je zelf Cagiaanse ravage kunt aanrichten. Hou een microfoon bij de hand.