Nog steeds is de vrijmoedige omgang met liefde en schoonheid die in de oudheid gewoon was ons vreemd.
Dat je bij het verlaten van de stad even de marmeren penis van het Hermesbeeld zou aanraken, zoals een voetballer voor de wedstrijd even in z'n broekje tast, het is verdwenen in het verborgene. Het Christendom heeft zoveel kwaad gedaan. Sinds Adam en Eva uit het Paradijs verjaagd werden schamen wij ons niet alleen voor onze naaktheid maar voor seks en al wat ermee van doen heeft. Het gaat om het lijden.
Op de Nijmeegse tentoonstelling is een godheid te zien met een reuzenpenis, die door vier boeren wordt voortgedragen. Een vruchtbaarheidsprocessie, zoals door Herodotus beschreven in 5de eeuw voor Chr.. Zeldzaam, alles werd vernield in de Christelijke tijd. Maar de godinnen bleken onuitroeibaar. Ze keerden terug in het bijbelverhaal: Maria Magdalena, Maria, de heiligen, in goud en rood als vanouds. Nu in dienst van het lijden. Denk je het hoofdschudden op de Olympus eens in.
Als ze in het telefoonboek stonden meldde ik me bij de Grieks Mythologische Kerk, waar de Olympische goden nog in ere gehouden worden. Verveeld als altijd, wat is er saaier dan onsterfelijkheid? En jaloers op de mens, hun favoriete speeltje.