Vallen de blaren? Niks ervan. Een wervelwindje van herfstblaadjes verheft zich. Ze stijgen ten hemel. En nemen van alles mee. Een veertje, een plastic zak, rotzooi van straat.
Een wonder van de herfst.
De wind zelf zie je niet, zegt Marijke. Je ziet alleen wat hij doet.
Ze vertelt wat er aan apparatuur nodig is om zo'n wervelwindje te vangen op film. En verzucht 'het wordt toch iets anders'.
Het begon met een minitornado die ze filmde op straat het met haar telefoon, een paar jaar geleden.
Even verderop in Museum Boijmans zijn haar kleurrijke papegaaien te zien. Hoe kwamen ze terecht in een bloembollenveld? Even denk je dat het hun natuurlijke leefomgeving is. De papegaaien moeten er ook over nadenken. Ten prooi aan diepe gedachten, besluiten ze nog maar een koprol te maken op hun stok. Intussen dromend van hun vrije vlucht rond de boom die verder op de tentoonstelling staat.
Geloof in wonderen, dat is het eerste hier in Boijmans. Denk niet aan de Italiaanse papegaaiendompteur, aan de achtergrondprojecties, het geduld, de volharding, de eindeloze moeite die deze films hebben gekost.
De tovenaar Merlijn moet behalve een dromer ook een handige kerel en een praktisch mens geweest zijn.