Stanley Spencer (2)
woensdag 21 september 2011 - 22:57
Het betoverende van het verhaal is dat het bij jou om de hoek gebeurt. Bij jou op het dorp. Christus, de duivel, de wederopstanding des vlezes, als je goed kijkt zie je ze om je heen.
Wie ooit op het idee kwam het verhaal naar zijn eigen tijd te halen weet ik niet. Ik denk een schilder, die een laatste Avondmaal moest maken en modellen nodig had. Maar wat moesten die dragen? Een tijdlang werd het vanzelf vorstelijk goud en rood - het ging om belangrijke personages - tot een schilder in de vroege Renaissance zei 'hou je daagse pak maar aan'.
Waarschijnlijk uit geldgebrek.
Stanley Spencer laat de bijbel zich afspelen in zijn dorp Cookham on Thames, dat hij 'a village in Heaven' noemde, en laat zijn dorpsgenoten de bekende rollen vervullen. Wat soms ontaardt in een horror-versie van de Matteus Passion.
Hij kreeg geen genoeg van de wederopgestane doden op het lokale kerkhof, vaak opeens weer prachtig geklede vrouwen, die hun koketterie hervatten inplaats van gezuiverd het koninkrijk der hemelen binnen te gaan.
Op de kleren bij Spencer ben ik nog lang niet uitgekeken.
RSS