She Me

Heet de tentoonstelling in het nieuwe Stedelijk Museum in Zwolle. Ondertitel: 'Vrouwbeeld door vrouwelijke kunstenaars nu'.

 Bijna dertig vrouwen beelden vrouwen uit. Wie? Allereerst zichzelf, denk ik. Voor wie?
Ik raakte verstrikt in hun vele verschijningsvormen.
En dacht aan William James die al rond 1900 duidelijk maakte dat mensen niet zozeer rollen spelen maar bestáán uit de gestalten die ze aannemen in allerlei omstandigheden.
De optelsom van die 'rollen' dat bén je.
Vrouwen zijn er veel beter in dan mannen, dat zie je hier.
In de poppen van Silvia B., die ik al langer ken huist altijd gevaar. Lidy Jacobs met haar erotische knuffels zit ook al op de rand. Bij Roni Katz komen vreemde ingewanden uit opengelegde buiken. Lieftalligheid kan elk moment verkeren in destructie, glamour in afstotelijkheid, zoals in de filmpjes gebeurt. 
 

 Sleutel is het lijf. Je kunt het aantrekkelijk maken tot op de grens van dreiging. Je kunt het mannelijk laten zijn of kinderlijk.
Zoveel metamorfosen. Zie de film van Sonja Wyss, waarin een meisje versneld eerst beschaafde make-up aanbrengt, maar niet kan ophouden en doorgaat tot haar gezicht een uitgepoetste vlek is geworden.
 

 Een voor mannen hoogst instructieve tentoonstelling.
 

Tags: