Een van de mooiste bijdragen, in 2009 aan de Open Dagen van de Amsterdamse Rijksakademie was het experiment van de Finse filmmaakster Pilvi Takala: The Real Snowwhite. Vandaag kreeg ze de Prix de Rome, de hoogste Nederlandse kunstonderscheiding..Na de uitreiking protesteerde ze bij de staatssecretaris tegen de kunstbezuinigingen.
In 2009 zag ik haar Sneeuwwitje-film, en schreef:.
'Piekfijn gekleed als de Disney-Sneeuwitje betreedt ze het terrein van Euro Disney bij Parijs. Wordt herkend, door kinderen die haar handtekening vragen, maar ook door de bewaking die haar tegenhoudt. Want, let wel, 'daar is de echte Sneeuwitje'.
Zelf speelt Pilvi Takala in haar films bijna altijd de hoofdrol. Voor een verborgen camera. Behalve als Sneeuwwitje zie je haar bijvoorbeeld ook als leerlinge aan een kostschool in Glasgow (in schooluniformpje) of als stagiaire op een kantoor. Stuk voor stuk experimenten in ongewoon gedrag en hoe dat uitwerkt binnen een gemeenschap.
In 'The trainee' bv. komt een stagiaire werken op een kantoor. Ze gebruikt geen computer. Ze zegt dat ze liever denkt. Vervolgens blijft ze ook nog eens dagenlang in de lift zitten. 'Een bewegende plek. Dat geeft een betere manier van denken,' zegt ze. Bij Pilvi Takala staat steeds het individu, of beter de vreemdeling, tegenover de groep.'