Marcel Dzama (2)

Soms lijkt 't of de terracottalegers van Chinese keizers de kunst binnenmarcheren. Of het poppentheater van Paul Klee & friends weer speelt.

 't Is overal.. De koppen van de draaiorgelmeisjes op de kermisorgels in het Brusselse Jubelparkmuseum zullen me heugen. En het opgezette aapje met gelakte nagels van Rotterdamse Silvia B.
Wat is er aan de hand? Nostalgie kan het niet zijn, daarvoor zijn kunstenaars als Dzama (1974) te jong. Ze verwijzen graag naar de in 1973 gestorven 'naieve' meester Henry Darger.

 Ik zie de geschiedenis in het hoofd van een ijlend klein jongetje.. met sporen van strips, van Little Nemo tot stomme film.. de populaire cultuur van 200 jaar, vol onschuld en geweld. Het spookt er.. vleermuizen en tinnen soldaatjes. Je hoort hem op z'n buik over de vloer kruipen en met z’n mond schietgeluiden maken.
Temidden van de perfect uitgedoste soldaten en dames uit 1832, uit 1856, uit 1903, 't is oorlog. Zoals het in de jongetjeswereld altijd oorlog is. Van de Boerenoorlog, de Krimoorlog tot de Eerste Wereldbrand...

 Wat er wordt uitgevochten? Dat zit in zijn hoofd. Hij prevelt 'de vijand...'.
Hij hoort me niet.

Morgen na 22.00 in de Avonden meer
 

Tags: