Marcel Dzama (1)

 Kijkdozen, diorama's, nog net geen tableaux vivants..
Al waarmee onze voorouders veldslagen, galabals of jachtpartijen aanschouwelijk maakten. Het 'net echt' van vroeger.

 Even dacht ik - hij was hier - hij zal Panorama Mesdag toch niet gemist hebben.
Maar het verschil is dat hier geen historische tafelen worden weer gegeven maar - net als bij Tilo Baumgärtel, nu in Amersfoort - hoogstpersoonlijke, sprookjesachtige verhalen.
Daarbij gebruikt Dzama ongeveer alle illustratiestijlen sinds de 18de eeuw.

 De computer raakt steeds verder uit zicht, ook bij Dzama.
Ik zit in z'n catalogus - geen woord tekst! - te speuren naar die verhalen.. En blijf me verbazen over de materiaalkeus - en -beheersing van de jonge Canadees.
Nostalgie? Te makkelijk. Ofwel het verleden is een veilige plaats, want alles is al gebeurd... Ofwel, het spookt er.en je moet steeds terug in dat spookhuis om er bepaalde geesten de hals af te snijden..