'Am schlimmsten waren die Sommerferien. Wenn das Gras gelbe Hitze ausströmte und der Himmel nahe und schwer war und wie aus warmem Metall und die Zeit nicht verging und sich nichts rührte, nirgendwo in der Welt.' In Frankrijk, niet ver van Vienne las ik dit, bij warm, onweersachtig weer, hoog op een berg. Het staat in 'Unter der Sonne'. De verhalenbundel van Daniel Kehlmann.
In het titelverhaal van mijn exemplaar steekt als bladwijzer, op pagina 52, het blad van een paardenbloem. Paardenbloemen waren daar groter dan hier.
Het was mijn eerste zomerse dag. Dikke, stilstaande lucht. Waarin geluiden van ver doorklinken.
En zo'n zon waaronder wel alles kan gebeuren.
En ja, precies daarover gaat het verhaal van Kehlmann.