Wendelien Schönfeld (2)
dinsdag 26 januari 2010 - 23:30
Luister morgen, woensdagavond na 21.00 als 't kan even naar Wendelien Schönfeld. Over hoe haar kleurhoutsneden van het Hôtel Turgot tot stand kwamen. Zelf beschouwt ze die als haar meesterproef, na zoveel jaren kleurhoutsneden. En wat ze er van zegt is helder.
Houtsneden die ruimten weergeven waarin ook nog eens zo veel hout is verwerkt dat 't knarst en kraakt.
Bovendien, tijdens het maken was het warm in Parijs. Je ruikt 't. Zie de spiegelende parketvloeren, het trappenhuis, de panelen.
Ik staar me blind op het licht in die omgekeerde wereld, waar licht ontstaat door wegsnijden.
En, hoe krijgt ze zulke complexe ruimten overzichtelijk in beeld? Wendelien gebruikt - zo blijkt - meerdere blikpunten, die ongemerkt in elkaar overgaan. Meer verdwijnpunten, net als David Hockney. Er is niet maar één scherpstelling.
Dat geeft de toeschouwer een idee van rondkijken. Iets wat een foto, die altijd maar één standpunt kent, niet kan.
Ik kijk uit mijn ooghoeken, en met een derde oog, uit m'n kruin.
Links:
RSS