Verdwijntruc
zaterdag 12 juli 2008 - 23:30
In het zomernummer van De Groene Amsterdammer schrijft Gijsbert van der Wal over kunst, leven en het bezoeken van musea. Zijn stuk heet: 'Kunst om je intrek in te nemen' en gaat uit van een figuur uit het verhaal 'Cloud, Castle, Lake' van Nabokov die dat heel letterlijk doet. Hij redt zich uit een gruwelijk reisgezelschap door in het uitzicht te verdwijnen. Het landschap, zegt Nabokov dan, 'begrijpt de aanschouwer'. Sterker nog. het grijpt hem, hij wordt erdoor opgetild. Let wel, een schilderij is het nog niet.
Museum Boijmans speelt een grote rol in Gijsberts verhaal. Gek genoeg was ik daar gisteren ook, om de nieuwe opstelling van de klassieken te zien. Boijmans is een van mijn pelgrimsoorden. Stel nu, dacht ik op de terugweg, dat die bedevaartplaatsen er niet meer waren. Waar zou ik heen moeten? Ik wil in Boijmans altijd de Mariaplaats van Saenredam zien, de kleur, het speciale halfgrijze licht, en ja, de naar binnen gekeerde blik van het portret van Armand Roulin van Van Gogh. Maar ook de deftige dame in grijs van Wim Schumacher. Op de zelfde plaats staan, ogen in ogen en dan de plooien van haar jurk, heel precies zien. Weg ben ik. Gijsbert noemt dat de grote verdwijntruc.
Zo wordt het verblijven in schilderijen tastbaar. Als kind stond ik al te staren, vaak naar het schijnt met mij mond half open. Dat maakte mijn vader driftig. Hij vond dan dat ik er 'volslagen imbeciel' uitzag en klapte soms heel hard in z'n handen, vlak voor mijn gezicht. 'Wakker worden!'Dromen wekken jaloezie.Er is een mooi extraatje in Rotterdam. Kunstenaar Geert Mul presenteert zijn installatie 'Horizons'. Een 'Interventie' binnen de klassieke collectie. Mul (1965) koos afbeeldingen van werken met een nadrukkelijke horizon. Die worden wandhoog geprojecteerd. Een camera, gekoppeld aan een computer reageert op de bewegingen van iedere bezoeker en zo maak je als je daar rondloopt steeds veranderende collages van de bekende schilderijen. En gaat op in zich eindeloze ontvouwende vergezichten. Terwijl ik rechts in de zaal bewoog was links van me een meisje bezig haar eigen patronen te ontwikkelen. Het werd een dubbelspel. We schoten in de lach.
Links:
RSS