J.van Oudshoorn

Eigenlijk kan ik niet zo goed lezen, vind moeilijk concentratie. Omdat Marcel van Eeden hem aanreikte lees ik J.van Oudshoorn. Antiquariaten langs, via internet bestellen. Zoals het bij mij gaat, hinkstapspringend door de letteren. Maar nu ben ik geland in het zwart van 'Willem Mertens' Levensspiegel'. Het zwart waar Van Eeden het over had. Het zwart van zijn Koh-I-Noor potlood.

 Maarten 't Hart schreef een mooi stuk over eenzaamheid bij Van Oudshoorn als een hoger doel. Het niet langer afhankelijk hoeven zijn van anderen (in 'De som van Misverstanden'). En daar is het zwart dat daar bij hoort. 't Hart citeert: 'avondval in grauw en nacht', 'het donker klom', 'zwart verstarren' en nog veel meer om de toestand van de gedoemde Mertens te schilderen. Nee, 'niet zo geschikt voor dit leven, die Willem' (Reve).

 Zo beeldend als Van Oudshoorn schrijft, zo tekent Marcel van Eeden. En zo mooi-Haags ook de verwarde, eenzame wandeling naar zee, waar Willem half krankzinnig bij het strand belandt en pas - als hij gillend het duin af is gerend - tot zichzelf komt bij het zien van een schelpenvisser. Dan nog wel.