The Storm (2006)
Michaël Borremans in De Appel

Michaël Borremans (4)

 Vanmorgen in de kunstbijlage van de Volkskrant ook Borremans. Maar wat er staat over 'The storm' is niet juist. Daar zitten niet 'drie matrozen in pakjes uit vervlogen tijd'.Uitgerekend voor dit 'filmschilderij' stond ik een hele tijd met Michaël Borremans stil. Het werd maandag jl. uitgezonden.Weinig is uitgesproken in zijn werk. De drie zwarte mannen zijn geen zeelieden. Wat wel is onduidelijk. Ze dragen een fantasie-uniform, door B. zelf ontworpen voor de film. Gemaakt uit wit satijn. Daarom kunnen de mannen alleen maar zwart zijn. Borremans gebruikt in z'n werk graag uniformen, bv. ook witte laborantenjassen. Uniformen geven functie aan. En satijn verwijst naar oude schilderkunst.

 Wat doen de mannen? Ze wachten. Tot iets openbreekt. 'Onheilszwanger,' zou je kunnen zeggen. We liepen de zaal uit. Toen bleef hij stilstaan en keek aandachtig terug. En zei 't Is een schilderij'. En nogeens 't is een schilderij. En sprak over de zachtheid van schaduwen op 35mm film versus video, het harde nieuwsmedium. Geen wonder hij begon als fotograaf. Hij brak sinds 2004 door met z'n schilderijen. Die waren in Bazel, Cleveland, Londen en Parijs te zien. Nog nauwelijks in Nederland. Wat gebeurt er in zijn werk?Borremans trekt, zegt hij, de algemeen geaccepteerde versie van de werkelijkheid - de wereld zoals we die van televisie kennen - in twijfel. Zijn werk is óók een vorm van mediakritiek. Hij maakt nooit afgeronde verhalen, al zitten ze vol - in zijn woorden - insinuaties en suggesties. Schertsend noemt hij zichzelf een rebel die zijn eigen ding doet, buiten de modes. Zijn 'tableaux vivants' zijn nog te zien tot 4 november in De Appel in A'dam. In het tijdschrift Kunstschrift binnenkort meer Borremans.