Ontmoediging
dinsdag 31 maart 2020 - 17:32
Er zijn mensen die zich bij alle gelegenheden boven anderen stellen. Mijn vader was er zoéén. Kwam er een timmerman over huis dan sprak hij over hem als 'de beste brave man'. En toen ik voor het eerst voor een blad een verhaaltje had gemaakt was zijn reactie 'denk nu niet meteen dat het wat is'.
In het leven van Willem Brakman - lees de biografie van Nico Keuning 'Een ongeneeslijk heimwee' - speelde zijn 'vechtvriendschap' met Nol Gregoor zo'n rol. Gregoor was zijn oudere 'leermeester' en deed zich voor als een belangwekkend letterkundige, Willem moest meer dan veertig boeken schrijven om hem de baas te worden.
Willem moest en zou vertellen. Waar hij kwam ontspon zich een verhaal. Toen we eens in en gehuurd bootje over de Scheveningse Waterpartij voeren overwon Willem zijn angst voor water met een hersenspinsel over wat zich allemaal onder het oppervlak bewoog en het voorzien had op zijn geslachtsdelen. Hij aarzelde lang voor hij in het bootje durfde stappen. Tenslotte liet hij zich er zo'n beetje in vallen. En begon meteen te vertellen.
Later, aan zee, bij Duindorp, kwam het verhaal van de aangespoelde toeristenlijken, die er - met strandzand overdekt - uitzagen als ongebakken kroketten.
RSS