Patricia de Martelaere (1957-2009)
woensdag 11 december 2019 - 17:24
Toen ze nog leefde, de docente filosofie, wilde ik haar interviewen, maar de mensen zeiden, vergeet het, dat doet ze niet. Ik las haar boeken omdat ik dichterbij haar wilde komen, maar dat lukte almaar niet. Afstand was haar onderwerp, leek het. Ze stierf aan een hersentumor. Bij haar gebundelde gedichten in 'Niets dat zegt' schrijft ze 'Deze bundel is niet bedoeld als een debuut in de dichtkunst, maar als een volstrekt eenmalige gelegenheidsbundel'. Waaruit 'Rood':
'Ik heb je zo lief dat alles mij pijn doet -
Mozart, de kleur rood het groeien
van gewassen - en de dood
die aan mijn voeten ligt
als een aanbidder
zo lief - de wereld loopt over
als een glas rode wijn
geschonken door een blinde -
op het witte tafelkleed
druppelt bloed de overvloed,
en niemand lacht en ieder
houdt de adem in en
alles doet iedereen pijn.'
RSS