Dick Hillenius was behalve pianist vooral bioloog. Maar steeds kom ik weer terug bij zijn gedichten. Het zijn overpeinzingen die me heel nabij komen. Dit heeft geen titel, maar gaat over 'Nieuw' (juni 1974).
'Nieuw is niet leefbaar
moet gegeten worden
omhelsd, ingelijfd
angst alles te verliezen
maar onweerstaanbaar naderen moeten
aftasten, proeven, omsingelen van het nieuwe
paniek en verleiding in nauwelijks evenwicht'
Nieuw is bedreigend. Wim Schippers bedacht eens de voorgedeukte auto. 'Iets duurder, maar hij bespaart je een hoop ergernis'. Zoals mijn moeder zei 'er kan altijd wat aan komen'. En wat dan? Dan is het niet meer nieuw en komt het vlekkenwater. Maar dat helpt niet. Wassen, strijken of ten einde raad de hoge bakfiets vol knaapjes van Palthe of De Zwitsersche laten komen.
Altijd was ze bezig de dingen er weer 'als nieuw' uit te laten zien. Wetend dat dat vergeefs zou zijn. Het nieuwe moet gevaarloos gemaakt worden, ontnieuwd worden.
Hillenius, de bioloog, schreef dit. Om met de bioloog te spreken, het zijn 'initiatieriten'.