Vanmiddag wandelde ik met landschapsarchitect Jeroen Bosch over de Apeldoornse Loolaan. Een van 82 geslaagde straten, wegen, kades en zo meer die hij met Harm Veenenbos uitkoos voor hun boek Straten maken.
Wat is een goede en mooie straat? De Loolaan - kortgeleden heringericht - ademt rust en helderheid. De verbinding tussen Paleis en dorp, een kilometer lang, omzoomd door vijf rijen lindebomen oogt statig. Geen verkeersborden, geen reclames. Zelfs geen lantaarnpalen, de lampen van de straatverlichting hangen aan 'tuidraden'.
Het donkergrijze asfalt van de rijbaan zet zich voort in de fiets en voetgangerspaden aan weerszijden en in de grindbermen. Deze kleurstelling wordt alleen doorbroken door een strook gras langs de parkeerhavens.
Aan een straat herken je stad, durven Jeroen en Harm te zeggen.
Kijk naar foto's en je weet: 'dit kan nergens anders zijn dan in Apeldoorn.'
Je zou zeggen hier gebeurt nooit wat. Tot in 2009 aan de paleiskant van de Loolaan, bij het monument 'De naald' een man op de menigte van koninginnedag inreed en acht doden maakte, zichzelf inbegrepen. De dader werd beschreven als een rustige, vriendelijke man.