La prima cosa bella
zondag 28 augustus 2011 - 15:24
Zoon koestert levenslange wrok tegen zijn moeder. Pas op haar sterfbed begrijpt hij iets van haar ‘vrijgevochten’ leven. Ja, jongetjes vinden dat het niet hoort, zo'n moeder die achter vreemde mannen aan zit. En als ze opgroeien verandert dat niet.
Zij is de bron van een voordurende consternatie die je wel kent uit klassieke Italiaanse films. Pas gaandeweg zag ik dat deze film van Paolo Virzi over emancipatie gaat. Dat het monogame huwelijk voor vrouwen als Anna een uitvinding van de duivel is.
Wat doet ze anders dan zich de voorrechten van de man toeëigenen. Ze houdt zich lachend overeind. Lustobject, graag, jaloerse mannen, heerlijk.
Bij vrouwen heet dat meteen nymfomanie, wat tot in intellectuele kringen diep verwerpelijk wordt gevonden. Gaat het om een Strauss-Kahn, Mitterand of Berlusconi dan wordt hij er om bewonderd.
Alledaagse hypocrisie, daar gaat La prima cosa bella over.
RSS