Stof

Toch zou zo'n stuk passen bij wat nu in de Paviljoens in Almere te zien is van de Japanse Suchan Kinoshita onder de titel 'Het verkeerde moment op de juiste plek / The Right Moment at the Wrong Place' (?). Een sleutel zou moeten zijn Chinese whispers’, bij ons bekend als het gezelschapsspel 'doorfluisteren'. Je hoort inderdaad onbegrijpelijke tekstflarden uit luidsprekertjes komen, maar so what?
Wat je ziet is een verzameling losse ideeën, die weinig tot niets met elkaar van doen hebben. De ergerlijkste is een vernielde piano die heel langzaam het stuk Das Fragment an sich van Nietzsche laat horen: 'Naast de piano geeft een klok traag het verstrijken van de tijd weer.'
Jawel, deze mevrouw heeft iets met het verstrijken van de tijd. Bij elk voorwerp staat wel een zandloper, maar dan onderin gevuld met vocht (?).

De reden dat ik ging was stof. Stof interesseert me. En Staubstelle' (1996) stelt stof tentoon, las ik. Inhoud van stofzakken oa.. Leek niet gek. Maar in de mijne gebeurt meer dan in die van mevrouw Kinoshita. Het lijkt wel of ze nooit bij een verhuizing haar neus in een oude kast heeft gestoken. Niezen, ho maar. En een beetje aardige stofmuis? Niet gezien. En, hoe kom je in godesnaam in deze dodelijke ernst van Nietzsche naar stof?
Veelbetekenend dit alles, zonder twijfel, iets te veelbetekenend..